Καύσιμα από διοξείδιο του άνθρακα, που ενοχοποιείται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας, παρήγαγαν επιστήμονες στο Εργαστήριο Χημικών και Ηλεκτροχημικών Διαδικασιών του Πανεπιστημίου Πατρών.
Χρησιμοποιώντας τεχνολογία αιχμής, οι Έλληνες ειδικοί φιλοδοξούν ότι σε λίγα χρόνια θα μπορέσουν μαζί με Ευρωπαίους συναδέλφους τους να δημιουργήσουν μια εύκολη και ασφαλή μέθοδο για την παραγωγή καθαρής βενζίνης, η οποία θα χρησιμοποιείται για την κίνηση αυτοκινήτων, πλοίων και αεροπλάνων.
Μάλιστα η τεχνολογία που εφαρμόζεται στο Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Πατρών και τελειοποιείται από κοινού με
επιστήμονες του γερμανικού Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ, του γαλλικού
Πανεπιστημίου Λουί Παστέρ και του ιταλικού Πανεπιστημίου της Μεσίνας, θεωρείται από τη Γενική Διεύθυνση Ερευνών της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρκετά καινοτόμος, καθώς συγκαταλέγεται στις δέκα καλύτερες τεχνολογίες παγκοσμίως, που διεκδικούν το βραβείο των 25 εκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο θεσμοθέτησε ο πρώην αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Αλ Γκορ και ο Βρετανός επιχειρηματίας Ρίτσαρντ Μπράνσον.
Το βραβείο θα απονεμηθεί στους επιστήμονες που θα ανακαλύψουν μια μέθοδο αποθήκευσης και επεξεργασίας του διοξειδίου του άνθρακα, ώστε να μπει φρένο στο φαινόμενο του θερμοκηπίου, που ενοχοποιείται για την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας.
«Οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα, που προέρχονται από κάθε
είδους ανθρωπογενείς καύσεις και κυρίως από την εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων του πλανήτη για τη δημιουργία υγρών καυσίμων, έχουν αυξηθεί πολύ και κανείς δεν είναι σε θέση να προβλέψει ποιες επιπτώσεις θα έχουν στο περιβάλλον ύστερα από 20 ή 40 χρόνια», λέει ο κ. Κώστας Βαγενάς, καθηγητής στο Τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών και επικεφαλής του Εργαστηρίου Χημικών και Ηλεκτροχημικών Διαδικασιών.
Ωστόσο ορισμένοι επιστήμονες θεωρούν ότι μια μέθοδος, που θα στηρίζεται στην παραγωγή καυσίμου από διοξείδιο του άνθρακα, μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη και για την επιτυχημένη πραγματοποίηση στελεχωμένης πτήσης στον Άρη.
Μέχρι στιγμής μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις είναι το πώς θα παραχθούν στην επιφάνεια του Άρη τα καύσιμα εκείνα που είναι απαραίτητα για την επιστροφή του διαστημόπλοιου στη Γη.
Το διοξείδιο του άνθρακα αποτελεί ένα σημαντικό συστατικό στοιχείο της ατμόσφαιρας του Άρη, ενώ, όπως φαίνεται, δε λείπει το νερό και η ηλιακή ακτινοβολία.
Τα τελευταία χρόνια στο Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Πατρών οι επιστήμονες υπό την ευθύνη του κ. Βαγενά έχουν αναπτύξει μια ηλεκτροχημική μέθοδο για την καταλυτική μετατροπή του διοξειδίου του άνθρακα σε υδρογονάνθρακες, δηλαδή σε βενζίνη ή ντίζελ.
Βεβαίως, η μέθοδος βρίσκεται ακόμη σε πειραματικό στάδιο, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα είναι αρκετά ενθαρρυντικά, αφού οι Έλληνες ειδικοί έχουν καταφέρει από μια δεδομένη ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα να χρησιμοποιήσουν το 20% της μοριακής σύστασής του για να παραγάγουν καύσιμα μόρια.
Ο κ. Βαγενάς εξηγεί ότι πριν από μερικά χρόνια το Εργαστήριο του Πανεπιστημίου Πατρών είχε ανακαλύψει και κατοχυρώσει μια μέθοδο, η οποία στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία είναι γνωστή με την ονομασία Ηλεκτροχημική Ενίσχυση της Κατάλυσης και στηρίζεται στη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας για να μετατρέψει μια ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα σε υδρογονάνθρακες.
Ανάλογη τεχνική, ελαφρώς βελτιωμένη και τροποποιημένη, χρησιμοποιείται και τώρα στο Εργαστήριο για την παραγωγή καυσίμων.
Με τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, το διοξείδιο του άνθρακα αντιδρά υπό ελεγχόμενες συνθήκες με μόρια υδρογόνου και στο πλαίσιο μιας ηλεκτροχημικής αντίδρασης δημιουργείται καύσιμο.
Η υπόλοιπη ποσότητα του διοξειδίου, που δε χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή του καυσίμου, απελευθερώνεται ξανά στην
ατμόσφαιρα από όπου αρχικά παγιδεύτηκε.
Το καύσιμο, εκτός από τους υδρογονάνθρακες, περιλαμβάνει και ορισμένα οξυγονούχα προϊόντα, τα οποία δεν επηρεάζουν στο ελάχιστο την ενεργειακή απόδοση του καυσίμου.
Οι Έλληνες ειδικοί έχουν επικεντρώσει την προσπάθειά τους στο να αυξήσουν πάνω από 20% το ποσοστό του διοξειδίου του άνθρακα, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή βενζίνης.
Και αυτό πρέπει να το επιτύχουν μέσα σε ένα χημικό αντιδραστήρα, ο οποίος θα λειτουργεί υπό ήπιες συνθήκες και δε θα είναι πολύ ενεργοβόρος, ώστε η διαδικασία να είναι οικονομικά βιώσιμη όταν πάρει το δρόμο της εμπορικής εκμετάλλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου