ΟΙ ΟΥΡΑΓΚΟΤΑΓΚΟΙ ΑΠΕΙΛΟΥΝΤΑΙ

Οι «άνθρωποι του δάσους», οι ουραγκοτάγκοι υποχωρούν από τόπο σε τόπο.
Η Ινδονησία είναι μία από τις τελευταίες αποικίες τους στον κόσμο.
Τα δάση της φιλοξενούν το 80%-90% του πληθυσμού των ουραγκοτάγκων του πλανήτη.
Όμως, η αποψίλωση των δασών, αλλά και οι φυσικές καταστροφές απειλούν αυτά τα πρωτεύοντα θηλαστικά όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία. Ζώα που περνούν το 95% του χρόνου τους στα δέντρα, τα οποία αποτελούν τη βασική πηγή της διατροφής τους μαζί με τους τερμίτες.
Δεν είναι υπερβολή να θεωρηθεί πως γι' αυτό το δενδρόβιο θηλαστικό, αυτό το πολύ ήσυχο και πολύ έξυπνο ζώο, η καταστροφή των δασών συνεπάγεται ολοκληρωτική καταστροφή: αφανισμό.
Γι' αυτό και οι μεγάλες πυρκαγιές στα τροπικά δάση της Ινδονησίας θορύβησε τις φιλοζωικές οργανώσεις.
Περισσότεροι από 1.000 ουραγκοτάγκοι χάθηκαν σε εκείνες τις πυρκαγιές (και αυτός δεν είναι παρά ένας συντηρητικός υπολογισμός).
«Οδηγούμαστε πράγματι σε εκτεταμένη καταστροφή, λόγω της εντυπωσιακής μείωσης του αριθμού των ουραγκοτάγκων» λέει ο Ουίλι Σμιτς, εκπρόσωπος του Ιδρύματος Gibbon.
Ανάλογες ανησυχίες εκφράζονται και από άλλες οργανώσεις.
«Ο αριθμός των ουραγκοτάγκων στα νησιά Βόρνεο και Σουμάτρα έχει μειωθεί κατά 90% τα τελευταία 100 χρόνια», επισημαίνει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF και προειδοποιεί ότι τα επόμενα 20 χρόνια, ίσως, οι ουραγκοτάγκοι να έχουν εξαφανιστεί από προσώπου Γης.Η Καναδή Μπιρουτέ Γκαλντίκας πραγματοποιεί σταυροφορία για τη διάσωσή τους.
Πρόεδρος και συνιδρύτρια του Διεθνούς Ιδρύματος για τους Ουραγκοτάγκους στο Λος Άντζελες, αλλά και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Simon Fraser στη Βρετανική Κολομβία επισκέφθηκε για πολλοστή φορά τα δάση του Βόρνεο.
Σε άρθρο της στους :New York Times” εμφανίζεται απαισιόδοξη για την κατάσταση που αντικρίζει: «Άλλη μία φορά οδηγώ κάτω από το δυνατό ήλιο στο κεντρικό Βόρνεο. Το τοπίο είναι έρημο. Όσο φτάνει το μάτι, δεν υπάρχουν δέντρα ή σκιά πουθενά. Αποστολή μας είναι να μαζέψουμε τους ορφανούς ουραγκοτάγκους, των οποίων οι μητέρες χάθηκαν εξαιτίας της αποψίλωσης των δασών, που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Βόρνεο.»
Η Γκαλντίκας προσθέτει πως από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, όταν η Ινδονησία αποφάσισε να καταστεί βασική παραγωγός και εξαγωγός φοινικέλαιου και χαρτιού, τεράστιες δασικές εκτάσεις έχουν παραχωρήσει τη θέση τους σε φυτείες για την παραγωγή εμπορεύσιμων δέντρων.
Αυτό, σε συνδυασμό με την παράνομη υλοτομία και τη λαθροθηρία αποτελούν σήμερα τους μεγαλύτερους κινδύνους για τον περιορισμένο πληθυσμό των ουραγκοτάγκων.
Συνολικά οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο πληθυσμός αυτών των μεγάλων πιθήκων δεν ξεπερνά τις 50.000.
Οι περισσότεροι από αυτούς, περίπου το 90%, ζουν στην Ινδονησία, τη Σουμάτρα, αλλά και στο ινδονησιακό τμήμα του Βόρνεο, ενώ το υπόλοιπο 10% στο τμήμα του Βόρνεο που ανήκει στη Μαλαισία.
Έτσι, ό,τι κι αν συμβαίνει στους ουραγκοτάγκους της Ινδονησίας συμβάλλει καθοριστικά στην τύχη τους γενικότερα.
Και οι εξελίξεις σε αυτή τη χώρα μόνο αισιοδοξία δεν εμπνέουν.
Αξίζει να σημειωθεί ότι:

- Οι ουραγκοτάγκοι είναι από τα εξυπνότερα πλάσματα στον πλανήτη, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

- Χρησιμοποιούν κομμάτια ξύλου ως εργαλεία για την αναζήτηση τροφής και ξέρουν να ανακαλύπτουν τους καλύτερους καρπούς στο δάσος.

- Όταν αιχμαλωτίζεται, ο ουραγκοτάγκος αποδεικνύεται άσσος στις αποδράσεις.

- Στο φυσικό του περιβάλλον ζει περίπου 40 χρόνια, ενώ υπό συνθήκες αιχμαλωσίας 15-20 χρόνια επιπλέον, αν υπάρχει σωστή φροντίδα.

- Σχεδόν οι μισοί ουραγκοτάγκοι έχουν εξαφανιστεί τα τελευταία 20 χρόνια.

- Οι ουραγκοτάγκοι έχουν εκδιωχθεί από το 80% του περιβάλλοντός τους.

- Οι αρσενικοί ουραγκοτάγκοι ζυγίζουν το διπλάσιο από τους θηλυκούς, φθάνοντας και τα 150 κιλά, ενώ το ύψος τους φτάνει το 1,50 μ.

- Οι θηλυκές ουραγκοτάγκοι γεννούν το πρώτο τους μικρό σε ηλικία 13 έως 16 ετών και το φροντίζουν έως την εφηβεία. Οι ουραγκοτάγκοι έχουν τη μεγαλύτερη παιδική ηλικία απ' όλους τους μεγάλους πιθήκους. Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους το περνούν πηδώντας από δέντρο σε δέντρο.

- Τη νύχτα, την περνούν σε φωλιές. Τα θηλυκά παραμένουν πάντα κοντά στη φωλιά, που τη φτιάχνουν συνήθως ενώνοντας τα κλαδιά δύο γειτονικών δέντρων. Χρησιμοποιούν επίσης μεγάλα φύλλα δένδρων για να προφυλαχθούν από τη βροχή ή τον δυνατό ήλιο.

2007